Ο Στυλιανός Χουρμούζιος (το
πραγματικό του όνομα ήταν Στυλιανός Ελευθεριάδης) υπήρξε αναμφίβολα μια από τις
σημαντικότερες προσωπικότητες στον χώρο της ψαλτικής τέχνης στην Κύπρο κατά τον
20ο αιώνα. Έγραψε το θεωρητικό, με τίτλο «ο Δαμασκηνός» και συνέθεσε
πλήθος ύμνων, τα οποία συμπεριέλαβε σε σειρά βιβλίων, με τίτλο «Εκκλησιαστική
Σάλπιγξ». Επίσης δημοσίευσε αρκετές βυζαντινομουσικολογικές μελέτες στην
εφημερίδα «Φόρμιγξ».
Στην παρούσα μελέτη επιχειρούμε
μια κριτική παρουσίαση της μελέτης του, με τίτλο «Εις τας περί εναρμονίσεως της
ημετέρας εκκλησιαστικής μουσικής εξενεχθείσας γνώμας», την οποία δημοσίευσε στο
περιοδικό «Φόρμιγξ, περίοδος Β΄, έτος Στ΄ (Η΄), αρ. 23-24, Ιούνιος 1911.
Στις μέρες του γινόταν πολύ λόγος
για το αναγκαίο δήθεν της εναρμονίσεως των μελών της εκκλησιαστικής μουσικής,
διότι, ως έχει, δεν ευαρεστούσε την εξευγενισθείσαν ακοή τους. Και γι’ αυτό το
θέμα αποφαίνονταν μερικές φορές άνθρωποι μη αγνοούντες την μεγάλη αξία της
ημετέρας μουσικής. Αντί δε να προσπαθούν, όπως αναφέρει ο Χουρμούζιος, να την
επαναφέρουν και να την ανυψώσουν στην αρχαία της εύκλεια, προτιμούσαν την
υποδούλωσή της σε αλλότριους και οθνείους νόμους, και έτσι βαθμηδόν να περιέλθει
σε λήθη συγχωνευόμενη με άλλη μουσική, η οποία είναι εν πολλοίς υποδεεστέρα και
προς τούτοις ξένη σε μας θρησκευτικά και εθνικά[1].
No comments:
Post a Comment