Η ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΣΤΥΛΙΑΝΟ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΟ ΤΟΝ ΚΥΠΡΙΟ Ζ

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Φωτογραφία: Αλεξία Φιλίππου)

Ο Στυλιανός Χουρμούζιος παροτρύνει τους αναγνώστες να δοκιμάσουν πάνω στο πιάνο ή σε άλλο όργανο να εκτελέσουν τις βυζαντινές κλίμακες και τότε θα καταλάβουν τη διαφορά. Ασφαλώς θα καταλάβουν τη διαφορά όσοι έχουν γνήσια την προφορά των φθόγγων και όχι όσοι παρασύρθηκαν ψάλλοντας είτε εν γνώσει είτε εν αγνοία κατά τη συγκερασμένη κλίμακα. Αν δεν υπάρχει διαφορά του Πα-Βου από του Δι-Κε τότε στον α΄ και πλ. α΄ ήχο είναι περιττό το πεντάχορδο σύστημα, όπου μεταβάλλεται το Κε της μέσης σε Πα για να καταστεί το οξύ διάστημα Πα-Βου τόνος όπως το Δι-Κε. Ακόμη πρέπει να καταργηθεί το τετράχορδο ή τριφωνία στον πλ. δ΄ ήχο στον οποίο μεταβάλλεται ο Γα σε Νη, διότι αφού το Γα-Δι-Κε είναι όμοιο με το Νη-Πα-Βου δεν υπάρχει λόγος αυτής της μεταβολής[1].

Από τα παραπάνω, καταλήγει ο Στυλιανός Χουρμούζιος, αποδεικνύεται ότι ο Βου και ο Ζω της βυζαντινής κλίμακας δεν είναι στην ίδια βάση του Μι και του Σι. Επομένως δεν μπορούν να εναρμονισθούν οι τέσσερις ήχοι της διατονικής κλίμακας, χωρίς βλάβη των κλιμάκων και παραμορφώσεως των μελών αυτών[2].

(συνεχίζεται)

---

[1] ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΟΥ, Μελέται, σ. 62.

[2] ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΟΥ, Μελέται, σσ. 62-63.