ΙΣΟΚΡΑΤΗΜΑ - ΒΑΣΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ

Χριστόδουλου Βασιλειάδη

Ι.

1.        Όταν γράφουμε ισοκρατήματα, αναγράφουμε το πραγματικό ύψος της μελωδίας και όχι το όνομα του φθόγγου, π.χ. όταν βρισκόμαστε σε παραχορδή, τότε αναγράφουμε το πραγματικό ύψος του φθόγγου και όχι το όνομα του φθόγγου, το οποίο πιθανόν να μην αντιστοιχεί με το πραγματικό ύψος.

2.        Υπάρχουν δύο ή ακόμη και τρεις επιλογές ισοκρατημάτων για κάθε περίπτωση. Εμείς, με βάσει των γνώσεων και της εμπειρίας, που έχουμε, πρέπει να επιλέγουμε πάντοτε την καλύτερη επιλογή, ανάλογα με την μελωδική γραμμή, στην οποία θέλουμε να τοποθετήσουμε ισοκρατήματα.

3.        Είναι καλύτερα, όπου υπάρχει δυνατότητα, να κρατούμε τον ίδιο φθόγγο, ως ισοκράτημα, και χαμηλά και ψηλά, δηλαδή να απέχει ο ένας φθόγγος του ισοκρατήματος από τον άλλο διάστημα ογδόης. Αυτό μπορεί να εφαρμοστεί εύκολα, στον πλάγιο Α΄ ήχο, όπου μπορούμε να κρατούμε ΚΕ χαμηλό και Κε ψηλό.