ΙΣΟΚΡΑΤΗΜΑ

Χριστόδουλου Βασιλειάδη

 

(Φωτογραφία: Αλεξία Φιλίππου)

Ήχος Γ΄

Κύριο ισοκράτημα: Γα.

Παραδοσιακό ισοκράτημα - σύντομα, αργοσύντομα και αργά μέλη: Γα, Πα, Νη.

Σύγχρονο ισοκράτημα: Γα, Πα, Νη, και  Δι, και Κε.

Όταν περιστρέφεται η μελωδία μας γύρω από το Κε, τότε το ισοκράτημα είναι Γα.

Όταν η μελωδική μας γραμμή περιστρέφεται γύρω από Γα (δηλαδή Βου-Δι), τότε οι ισοκράτες ψάλλουν μαζί με τους μελωδούς.

Όταν η μελωδία κτυπά για ένα χρόνο το Δι, τότε το ισοκράτημα είναι πάλιν Γα.

Όταν η μελωδία μας κάνει κατάληξη δύο χρόνων στο Δι, τότε το ισοκράτημα γίνεται ΝΗ. Αυτό βασίζεται πάνω στους αρμονικούς φθόγγους.

Στο Γ΄ ή βαρύ σύντομο και αργοσύντομο μερικές φόρες η μελωδία κρατεί το Δι για δύο ή τρεις χρόνους και ο ισοκράτης συνεχίζει να κρατεί ισοκράτημα το Γα, αντί να κρατήσει Νη. Αυτό επίσης ακούγεται εύηχα παρά την προσωρινή διαφωνία του Γα με τον Δι. Αυτό γίνεται ιδιαίτερα όταν ψάλλουμε με γοργό χρόνο.

Είναι νεώτερη συνήθεια το να κρατούμε ισοκράτημα Κε, όταν η θέση μας καταλήγει στον Κε. Καλύτερα να κρατούμε Γα.

Όταν έχουμε κατάληξη στο Δι τότε παίρνουμε ισοκράτημα Νη για δύο λόγους:

α) Λόγω των αρμονικών φθόγγων

β) Λόγω του ότι αν πάρουμε ισοκράτημα Γα το Γα με το Δι   συγκρούονται.

Όταν όμως ψάλλουμε γρήγορα τα μέλη, όπως τους Αναβαθμοί, Κανόνες κλπ., τότε μπορούμε να κρατούμε ισοκράτημα Γα έστω και αν η μελωδία μας κάνει προσωρινή κατάληξη στο Δι.

Όταν στα σύντομα μέλη η μελωδία κατεβαίνει κάτω από το Γα, τότε το ισοκράτημα είναι συνήθως «Μ» (μαζί).

Όταν η μελωδική μας γραμμή καταλήγει στον Πα ή στον Νη, τότε το ισοκράτημα είναι Πα ή Νη αντίστοιχα.

(συνεχίζεται)