Η ΠΟΛΗ

 Στίχοι: Αρχιμ. Νικόδημου Σκρέττα

Μουσική: Χριστόδουλου Βασιλειάδη

Έπεσ’ η πόλις η τρανή,
η μυριοξακουσμένη,
που ήταν στα πέρατα ωδή
χιλιοτραγουδισμένη.

Κι έκρυβε μύριους θησαυρούς,
«Φάρος» στην οικουμένη,
σκορπούσ’ ολούθε τους καρπούς,
τίποτα πια δε μένει…

«Μαρμαρωμένος» καρτερεί,
του στέρεψε το δάκρυ
χαμένη δόξα να θρηνεί
στου τείχους κει την άκρη.

Και καρτερεί… με προσμονή
την άγια κείνη μέρα
μέσ’ απ’ τον τάφο του να βγεί
ν’ ακούσει τη φλογέρα,

που θα σημαίνει μυστικά
της νίκης το τραγούδι.
Στης Ρωμιοσύνης την καρδιά
να δει ν’ ανθεί λουλούδι.

Δεν είν’ ονείρατα παλιά
κι ιδανικά χαμένα,
θα μείνουν πάντα στην καρδιά
λαμπρά, φωτολουσμένα…