Ένας άλλος λόγος για τον οποίο η βάση ανεβαίνει είναι η ταχύτητα, με
την οποία εκτελείται ένας ύμνος. Συνήθως αν ψάλλουμε γρήγορα, τότε έχουμε και
την τάση να ανεβάζουμε την αρχική βάση του ύμνου.
Εάν έχουμε επίσης πάρει
μια χαμηλή βάση σε ένα ύμνο, ο οποίος θέλει μια πιο ψηλή βάση, τότε έχουμε την
τάση σταδιακά να ανεβαίνουμε. Αντίθετα, όταν έχουμε πάρει μια ψηλή βάση σε ένα
ύμνο, ο οποίος θέλει μια πιο χαμηλή βάση, τότε ίσως έχουμε την τάση σταδιακά να
κατεβαίνουμε για να συναντήσει το ίσο την κανονική του βάση.
Όμως θα θέλαμε να σταθούμε
σε μια άγνωστη ίσως πτυχή του όλου θέματος, η οποία όμως είναι βασική και
επηρεάζει την όλη πλοκή τόσο του μέλους όσο και του ισοκρατήματος.
Κατ’ αρχήν θα θέλαμε να
κάνουμε μια διαπίστωση, ότι μία καθαρή πέμπτη και μία καθαρή τετάρτη δεν μας
αθροίζουν μία καθαρή ογδόη αλλά λίγο περισσότερο από μία ογδόη. Δηλαδή για
παράδειγμα στον ήχο πλάγιο του τετάρτου το καθαρό διάστημα πέμπτης ΝΗ-ΔΙ, αν το
προσθέσουμε με το καθαρό διάστημα τετάρτης ΔΙ-ΝΗ΄ (το ΝΗ το ψηλό, το οποίο
απέχει ένα διάστημα ογδόης ψηλότερα από το ΝΗ το χαμηλό), δεν θα μας
αποτελέσουν το καθαρό διάστημα ΝΗ-ΝΗ΄ αλλά το ΝΗ το ψηλό θα βρίσκεται λίγο ψηλότερα
από την κανονική του θέση[1].
(συνεχίζεται)
[1] Αυτό το βλέπουμε και από τον τρόπο, με τον οποίο χορδίζονται τα
διάφορα όργανα και ιδιαίτερα το πιάνο και το βιολί. Το βιολί χορδίζεται σε
καθαρές πέμπτες (ΛΑ-ΜΙ, ΡΕ-ΛΑ, ΣΟΛ-ΡΕ), ενώ το πιάνο σε καθαρές όγδοες. Έτσι το
πιάνο θα έχει χορδισμένες μεν καθαρές όγδοες (ΝΤΟ-ΝΤΟ΄) αλλά η πέμπτη του
(ΝΤΟ-ΣΟΛ) θα είναι λίγο χαμηλωμένη.
No comments:
Post a Comment